PRODUCTS

• Krachteigenschappen

Hardheid Hardheid is de primaire technische indicator voor schimmelstaal. Om de vorm en grootte onder hoge spanning te behouden, moet schimmelstaal voldoende hardheid bezitten. Voor koude werkstaal blijft hardheid meestal rond HRC 60 bij kamertemperatuur. Voor hot werkstaal staal ligt het vereiste hardheidsbereik meestal tussen HRC 40-55, afhankelijk van de werkomstandigheden. Binnen een gegeven hardheidsbereik voor dezelfde stalen graad is de hardheid evenredig met vervormingsweerstand. Staalcijfers met dezelfde hardheid, maar verschillende samenstellingen en structuren kunnen echter aanzienlijk verschillende plastic vervormingsweerstanden vertonen.

Red Hardheid Hot Work Molds moeten hun structuur en prestatiestabiliteit bij hoge temperaturen behouden om voldoende hardheid te behouden, een eigenschap die bekend staat als rode hardheid. Koolstofgereedschapsstaal en staal met lage legering behouden meestal de rode hardheid binnen het bereik van 180-250 ° C, terwijl chroom-molybdeenhotwerkstaal het in het algemeen binnen het bereik van 550-600 ° C handhaaft. Rode hardheid hangt voornamelijk af van de chemische samenstelling van het staal en het warmtebehandelingsproces.

Compressieve opbrengststerkte en compressieve buigsterkte mallen ervaren vaak hoge druk en buigen tijdens gebruik, waardoor adequate druk- en buigsterkten in het schimmelmateriaal nodig zijn. Compressie- en buigtests bootsen de werkelijke werkomstandigheden van schimmels nauw na. De druksterkte van het schimmelstaal komt bijvoorbeeld goed overeen met de vervormingsweerstand die door stoten wordt getoond tijdens het gebruik. Buigtests hebben het extra voordeel van het bieden van een grote absolute spanningswaarde, waardoor verschillen in vervormingsweerstand tussen verschillende staalcijfers en warmtebehandelingstoestanden gevoelig weerspiegelen.

• Taaiheid

Schimmels verdragen de impactbelastingen tijdens het bedrijf, waardoor schimmelstaal voldoende taaiheid moet hebben om breuk en chippen te minimaliseren. Factoren zoals chemische samenstelling, korrelgrootte, zuiverheid, carbide- en inclusiehoeveelheid, morfologie, grootte en verdeling, evenals warmtebehandelingsprocedures en resulterende microstructuren, beïnvloeden de taaiheid van schimmelstaal sterk. In het bijzonder beïnvloeden de zuiverheid van het staal en de hete werkende vervorming de dwarse taaiheid aanzienlijk. Het balanceren van taaiheid, sterkte en slijtvastheid omvat het selecteren van geschikte chemische samenstellingen en het gebruik van verfijnde verwerking en warmtebehandelingstechnieken om optimale prestaties te bereiken.

Impact taaiheid meet de totale energie die wordt geabsorbeerd door een monster tijdens een enkele impact tot volledige breuk. Gereedschappen falen echter vaak onder vermoeidheidsomstandigheden, dus conventionele impact taaiheid weerspiegelt niet volledig de breukprestaties van schimmelstaal. Testtechnieken zoals herhaalde impactfractuurwerk en vermoeidheidsbeoordelingen met weinig energie worden in toenemende mate gebruikt.

• Draag weerstand

Draagweerstand is vaak de meest kritieke factor die de levensduur van de vorm bepaalt. Schimmels worden geconfronteerd met significante druk- en wrijvingsspanningen, waardoor ze dimensionale nauwkeurigheid moeten behouden onder ernstige wrijving. Schimmelslijtage omvat mechanische, oxidatie- en smeltslijtertypen. Het verbeteren van de slijtvastheid omvat het handhaven van een hoge hardheid en het waarborgen van een redelijke samenstelling, morfologie en verdeling van carbiden of andere harde fasen. Voor mallen die onder zware belastingen en hoge snelheidslijtages werken, moet het stalen oppervlak een dunne, dichte, hechtende oxidefilm vormen om smering te behouden en smeltslijtage en oxidatievorm te verminderen. Slijtvastheid kan worden geëvalueerd met behulp van gesimuleerde testmethoden, waarbij de relatieve slijtage -index het draagniveau van verschillende stalen samenstellingen en structuren aangeeft.

• Warmte vermoeidheid weerstand

Hot Work-schimmelstaal, onderworpen aan cyclische belasting en snelle thermische cycli, vereist een sterke thermomechanische vermoeidheidsfractuurweerstand. Warmte mechanische vermoeidheid omvat de prestaties van de thermische vermoeidheid, mechanische groeisnelheid van de vermoeidheid en breuktaaiheid. Thermische vermoeidheid weerspiegelt de levensduur van het materiaal vóór de initiatie van thermische vermoeidheid, met hogere weerstand die leidt tot meer thermische cycli vóór de start van scheur. De groeisnelheid van de mechanische vermoeidheidsscheuren duidt op de mate van scheurvoortplanting per spanningscyclus na crack -initiatie. Hoge breukstuwheid betekent dat het materiaal bestand is tegen onstabiele scheurgroei onder voldoende stressintensiteitsfactoren. Weerstand met hoge hitte, lage scheurgroeisnelheden en hoge fractuurstuwheid dragen bij aan langdurige levensduur van schimmels.

• Vereerstand

Bekleedweerstand meet de weerstand tegen 'koud lassen'. Tests omvatten het onderwerpen van het stalen monster van het gereedschap en een materiaal dat vatbaar is voor het versterken van (zoals Austenitic Steel) aan wrijvingsbeweging van constante snelheid onder droge omstandigheden. De belasting wordt geleidelijk verhoogd en het overeenkomstige koppel stijgt ook. De lading waarbij galmen plaatsvindt, is de "Galling Critical Load".

Door deze belangrijke prestatiestatistieken te begrijpen en te optimaliseren, kan schimmelstaal worden geselecteerd en verwerkt om te zorgen voor superieure kwaliteit, levensduur en efficiëntie in verschillende industriële toepassingen.